Η τεχνητή λίμνη Δόξα, στην ορεινή Κορινθία, κατασκευάστηκε για να αντιμετωπιστούν πλημμυρικά φαινόμενα μετά από έντονες βροχοπτώσεις όταν τα νερά των ορμητικών χειμάρρων Δόξα και Όλβιου κατέκλυαν την πεδιάδα καταστρέφοντας τις καλλιέργειες της περιοχής.
Η δημιουργία της λίμνης Δόξα στην μορφή που την ξέρουμε σήμερα, έγινε το 1996 όταν ολοκληρώθηκε η κατασκευή φράγματος στο χείμαρρο “Δόξα”, χωρητικότητας 5,5εκατ. κυβικών μέτρων στην περιοχή των Καλυβίων (Αρχαίας Φενεού), μπροστά στην ιστορική Μονή του Αγίου Γεωργίου.
Η μονή κτίστηκε τον 14ο αιώνα και εγκαταλείφθηκε το 1693 όταν η στάθμη του νερού άρχισε να ανεβαίνει επικίνδυνα. Τα απομεινάρια της μονής διακρίνονται ακόμα, δίπλα ακριβώς από το υπάρχον εκκλησάκι του Αγίου Φανουρίου το οποίο ονομάζεται και «παλαιομονάστηρο»ακριβώς λόγω της θέσης στην οποία βρίσκεται.
Η ευρύτερη περιοχή αποτελείται από 961 φυτικά είδη, φανερώνοντας έναν ανεκτίμητο χλωριδικό πλούτο. Ανάμεσα τους υπάρχουν πολυάριθμα κοινά είδη, αλλά και αρκετά σπάνια. Συνολικά έχουν αναγνωριστεί 122 ενδημικά φυτά.
Η λίμνη άλλαξε τις δραστηριότητες των κατοίκων της ευρύτερης περιοχής, στην οποία αναπτύχθηκαν μονάδες αγροτοτουριστικές και έδωσαν ζωή στα χωριά τους. Οι επισκέπτες έχουν την ικανότητα να κάνουν περίπατο γύρω από τη λίμνη, να κάνουν ποδηλασία, να ιππεύσουν άλογα, να κάνουν κανό, αλλά πάνω από όλα να χαλαρώσουν και να απολαύσουν τη φύση.
Αρχιτεκτονική τοπίου με τη φύση, πρωτομάστορα, να λειτουργεί, να κάνει επιλογές, να χρωματίζει, να συνθέτει. Εικόνες που θα μπορούσαν να μεταφερθούν και σε ένα αστικό πάρκο και να προσφέρουν στους κατοίκους της πόλης την διαφυγή από την καθημερινότητα.
Η άλλη λίμνη της περιοχής, η Στυμφαλία βρίσκεται σε υψόμετρο 600 μ. του ομώνυμου Λεκανοπεδίου και εκτός των νερών των πηγών και απορροών του λεκανοπεδίου, δέχεται και τα νερά που αποστραγγίζουν από το λεκανοπέδιο της αποξηρανθείσης λίμνης της Πελλήνης. Έχει αναγνωριστεί και συμπεριληφθεί στον ειδικό κατάλογο γνωστού ως «Natura 2000», της Ευρωπαϊκής Ένωσης, που αφορά τη διατήρηση της άγριας πανίδας και χλωρίδας σημαντικών οικοτόπων.
Η Στυμφαλία είναι μια σπάνια λίμνη όχι μόνο για την Πελοπόννησο, αλλά και για ολόκληρη την Ελλάδα, με μεγάλη οικολογική ποικιλότητα, αφού συνολικά φιλοξενεί περισσότερα από 160 είδη ορνιθοπανίδας.
Σε σχετικά κοντινή απόσταση, υπήρχε και η λίμνη Φενεού η οποία πολλές φορές συγχέεται με την τεχνητή λίμνη Δόξα. Η λίμνη του Φενεού κάλυπτε έκταση πολλών χιλιάδων στρεμμάτων και υπάρχουν πολλές αναφορές σε αυτήν από την αρχαιότητα. Η πίεση που ασκούσε ο υδάτινος αυτός όγκος στο υπέδαφος, δημιουργούσε καταβόθρες από τις οποίες κατά καιρούς άδειαζαν μεγάλες ποσότητες νερού από την λίμνη,ώσπου στα μέσα του 19ου αιώνα και μετά από μια μεγάλη μεταβολή του υδάτινου όγκου της, αποφασίστηκε να γίνει αποστράγγιση της, η οποία ολοκληρώθηκε στις αρχές της δεκαετίας του 1970.
Κατσογιάννη Σταυρούλα
γεωπόνος – αρχιτέκτων τοπίου
