TOWER VILLA
Category
ΞενοδοχείαΟι φυτεύσεις στον περιβάλλοντα χώρο αντιμετωπίζονται ενιαία, ακολουθώντας τις γραμμές του κτηρίου αλλά χαρακτηρίζονται κι από φυσικότητα μιας και τα είδη εισχωρούν το ένα μέσα στο άλλο, οι όγκοι εναλλάσσονται αρμονικά και οι συνθέσεις δημιουργούν ισορροπημένη αίσθηση στο χώρο.
Η φύτευση παρεμποδίζει ή καθορίζει κινήσεις σε ολόκληρη την επιφάνεια του κήπου. Η βλάστηση χαμηλώνει όπου χρειάζεται και τοποθετείται στο επίπεδο κίνησης με αποτέλεσμα να τονίζεται ο υφιστάμενος ελαιώνας και η πανέμορφη θέα.
Η προτεινόμενη φυτοτεχνική σύνθεση εναλλάσσει μορφές χαμηλού (θάμνοι έως 40-60εκ.) και υψηλού πρασίνου (2μ.-3μ.) που σε συνδυασμό με τις επιφάνειες εδαφοκάλυψης με ποώδη, δημιουργεί ενιαίους χώρους και οπτικές διαφυγές. Προτείνονται περιοχές καλυμμένες με δένδρα για δημιουργία σκίασης κατά τους θερινούς μήνες, καθώς και ανοικτοί χώροι με χαμηλή βλάστηση και φυτική εδαφοκάλυψη.
Η κατανομή της φύτευσης είναι τέτοια ώστε να επιτυγχάνεται ο επαρκής ηλιασμός του χώρου κατά τη χειμερινή περίοδο και ο επιτυχής σκιασμός κατά τη θερινή περίοδο αντίστοιχα, με αποτέλεσμα τη βελτιστοποίηση των συνθηκών διαμονής. Τα φυτικά είδη ομαδοποιούνται για να κάνουν πιο ισχυρή την παρουσία τους και για να συντηρούνται πιο εύκολα.
Πιο συγκεκριμένα ο περιβάλλον χώρος αντιμετωπίστηκε με μια ενιαία λογική σχεδιασμού και μέσω της επανάληψης επιτυγχάνεται η ενότητα του τόπου. Παρόλα αυτά όμως με βάση τη μορφολογία του εδάφους και τις λειτουργίες του χώρου υποδεικνύονται υποενότητες όπως
Α. ο πάνω χώρος (χώρος φωτοβολταικών), όπου σαν κεντρικό στοιχείο τονίζεται ένα υφιστάμενο δέντρο ελιάς, οι φυτεύσεις ορίζονται περιφερειακά, αφήνοντας τον κεντρικό χώρο ελεύθερο για εναλλακτική στάθμευση. Οι καμπύλες που οριοθετούν το χώρο μαζί με την κεντρική ελιά δίνουν στο χώρο την αίσθηση του αλωνιού. Η βλάστηση χαρακτηρίζεται κυρίως από φυτά της περιοχής.
Β. Το πάνω όριο των παρτεριών που ακολουθούν τη σκάλα που οδηγεί στο σπίτι αποτελούν τα κυπαρίσσια που μπλέκονται με τους αθάνατους και την αμυγδαλιά. Στα παρτέρια η βλάστηση είναι γενικά χαμηλή για να υπάρχει προοπτική καθώς ανεβαίνει κανείς τα σκαλοπάτια, με εξαίρεση τα δέντρα που φυτεύονται για να σκιάζουν τις βεράντες και να δημιουργούν οπτικό φράγμα προς το δρόμο. Το άρωμα του γιασεμιού της μιράγιας και του ρυχόσπερμου κατακλύζουν τα καθιστικά της βεράντας. Στο φράχτη φυτεύονται ψιλόλιγνοι θάμνοι με διαφορετικούς χρωματισμούς φυλλώματος, φωτίνιες, ράμνοι, μετροσίδηρος.
Γ. Το χώρο στάθμευσης σκιάζει μια πέργκολα γλυσίνιας με το πλούσιο φύλλωμά της ενώ το Πάσχα εντυπωσιάζει με τα μωβ άνθη της.
Δ. Στο κάτω επίπεδο (θέα προς τη θάλασσα), η βλάστηση είναι χαμηλή, ρίγανη, λεβάντα, δεντρολίβανο δημιουργούν ένα αρωματικό τάπητα, ενώ μικρές πολύχρωμες εστίες δημιουργούνται κάτω από τις υφιστάμενες ελιές.
Ε. Στο βορειοανατολικό όριο του οικοπέδου δημιουργείται ένα φυσικό καταφύγιο-ησυχαστήριο που οριοθετείται από μια χαρουπιά και μια συκιά και ενισχύεται με πικροδάφνες, βιβούρνα εύοσμα και νυχτολούλουδο.
ΣΤ. Ο οπωρώνας δημιουργείται στο χαμηλότερο επίπεδο του οικοπέδου και συμπληρώνεται με εσπεριδοειδή, πυρηνόκαρπα, μηλοειδή, έτσι ώστε όλο το χρόνο να υπάρχουν καρποί στον κήπο.
Μελέτη: Κατσογιάννη Σταυρούλα
