Πρώτο Βραβείο στον αρχιτεκτονικό διαγωνισμό για τη Διαμόρφωση του περιβάλλοντος χώρου του μνημειακού συνόλου Επταπυργίου των Δήμων Θεσσαλονίκης και Νεάπολης-Συκεών

Πρώτο Βραβείο στον αρχιτεκτονικό διαγωνισμό για τη «Διαμόρφωση του περιβάλλοντος χώρου του μνημειακού συνόλου Επταπυργίου των Δήμων Θεσσαλονίκης και Νεάπολης-Συκεών»

Η μελέτη διατηρεί υφιστάμενα  δένδρα που κρίνονται αξιόλογα, καθώς αποτελούν αναπόσπαστο μέρος της μορφολογίας  του τοπίου. Οι νέες φυτεύσεις  προτείνονται  με γνώμονα:  την  ζώνη βλάστησης  στην  οποία  εντάσσεται  η περιοχή παρέμβασης,  δηλ. στην  παραμεσογειακή  ζώνη  των  θερμόβιων  φυλλοβόλων  δρυών (Quercetalia pubescentis) και πιο συγκεκριμένα  στην υποζώνη της  οστρυάς και του γαύρου (Ostryo-Carpinion) , την-μετά από διερεύνηση-  αυτοφυή  εναπομείνουσα  και  ιστορική βλάστηση  των τειχών της Θεσσαλονίκης –φυτά που διέφυγαν από  καλλιέργειες σε κήπους,& περιβόλια της παλιάς Θεσσαλονίκης,  φυσική  βλάστηση και είδη  πετρόφιλα – (Κρίγκας, Κοκκίνη, “Η Χλωρίδα των Τειχών της Θεσσαλονίκης”, Θεσσαλονικέων Πόλις, τόμ. 1, 2000), των ιδιαίτερων εδαφοκλιματικών συνθηκών και των απαιτήσεων του χώρου, των φυτικών ειδών που απαντώνται στη φρουριακή αρχιτεκτονική της Ελλάδας και των φυτεύσεων που συστήνονται για αρχαιολογικούς χώρους (Μπακιρτζή, Η Συμβολή  της  Αρχιτεκτονικής Τοπίου  στη  Διαχείριση της Βλάστησης σε Αρχαιολογικούς  Χώρους  και Περιβάλλοντες Χώρους  Μνημείων,  2006).  Οι προτεινόμενες φυτεύσεις εναρμονίζονται με την αρχιτεκτονική σύλληψη και ακολουθούν τη διάκριση των δύο διαφορετικών  όψεων  του Επταπυργίου  (intra mura και extra mura) με διαφορετικές χαράξεις στις φυτεύσεις ως αναφορά στην οργάνωση του χώρου εντός των τειχών και στο φυσικό τοπίο εκτός αυτών.

Επιπλέον, η  μελέτη  στοχεύει στην εξυπηρέτηση επιμέρους αντιληπτικών και λειτουργικών σκοπών όπως:

• η ανάδειξη του πνεύματος του τόπου (genius loci) και η διέγερση της μνήμης με χρήση φυτικών ειδών  ως  ιστορική   αναφορά στον τόπο,
• ο τονισμός των χαράξεων,
• η δημιουργία οπτικών εντυπώσεων με φυτεύσεις που λειτουργούν  ως σκηνικό  (π.χ. διαδοχικές ζώνες θαμνωδών που ακολουθούν το ανάγλυφο του εδάφους και τονίζουν  την extra mura  προσέγγιση  στο τείχος, καθώς όσο πλησιέστερα  αυτού  τόσο  ορθώνονται σε ύψος,  συστάδες οξυκόρυφων δέντρων που τονίζουν τον κατακόρυφο άξονα,  κρεμοκλαδή  δέντρα γύρω από το «γυμνό  θέατρο»
• η διέγερση της όσφρησης με χρήση αρωματικών φυτών,
• ο χειρισμός των οπτικών φυγών  με τονισμό  των συνεχειών, η οπτική  απομόνωση ( πράσινοι τοίχοι)  ή  η απόκρυψη  προβληματικής  θέας ανάλογα με την περίπτωση,
• η  οριοθέτηση και παρεμπόδιση  της κίνησης όπου κρίνεται  απαραίτητο,
• η ανεμοπροστασία σε σημεία με βορινό προσανατολισμό,
• το φιλτράρισμα του ήχου από την όχληση που προκαλεί  η  γειτνίαση με οδικούς άξονες,
• η συγκράτηση του χαλαρού εδάφους με χρήση εδαφοκαλυπτικών φυτών.

Αρχιτεκτονική µελέτη:Σιµώνης ∆ηµήτριος- υπεύθυνος οµάδας µελέτης,

Ευταξά Βασιλική, Καραµήτρου Νιόβη, Σκαρλακίδης Στέφανος, Κίσσα Γεωργία, Καµαριανός Νικόλαος

Η/Μ µελέτη: ∆ηµητρίου ∆ηµήτριος, Χαλκιά Μάρθα

Φυτοτεχνική µελέτη: Κατσογιάννη Σταυρούλα, ∆ουδούµη Αικατερίνη